24 marca 1794 roku rozpoczęło się Powstanie Kościuszkowskie, tzw. Insurekcja, skierowane przeciw Rosji i Prusom, które rok wcześniej dokonały II rozbioru Polski.

Tego dnia Tadeusz Kościuszko złożył przysięgę na rynku krakowskim i ogłosił Akt Powstania mianujący go Najwyższym Naczelnikiem Siły Zbrojnej Narodowej.

 4 kwietnia 1794 roku dowodzone przez Kościuszkę oddziały polskie pokonały pod Racławicami korpus rosyjski gen. Tormasowa. Zwycięstwo skromnie militarne miało wielkie znaczenie moralne i rozszerzyło Powstanie na cały kraj.

Na te wydarzenia nie pozostała bierna Warszawa. 17 kwietnia 1794 roku wybuchła Insurekcja warszawska w której obok wojska koronnego wielkim zaangażowaniem i patriotyzmem wykazali się rzemieślnicy kierowani przez Starszych Cechowych Jana Kilińskiego szewca, Józefa Sierakowskiego rzeźnika i Jana Mariańskiego kowala.

Mimo bohaterstwa i szeregu sukcesów militarnych w decydujących starciach kampanii 1794 roku ( 6.06. – Szczekociny, 10.10. – Maciejowice, gdzie ranny Kościuszko dostał się do niewoli, 4.11. – zdobycie i rzeź Pragi) górę biorą zaborcy, a 16.11. Powstanie kapituluje.

24.10. 1795 roku Rosja, Prusy i Austria dokonują III rozbioru wymazując Polskę na 123 lata z mapy Europy.

                                  GLORIA VICTIS – CHWAŁA ZWYCIĘŻONYM